یاران خسته...

این روز ها سخت در فکر فرو رفته ام...

به فکر یارانی که اکنون پشت سرم ایستاده اند...

آری خسته و بریده دیگر نمی توانند بیاییند...

می گویند انقلاب تمام شد، دو دستی کلاهمان را بچسبیم.

دیگر خون شهید برایشان معنی ندارد.هر چه از شهدا و خون های ریخته شده به پای این نهال می گویم سر تکان می دهند...

آرمان های انقلاب و ارزش های اسلامی را به سخره می گیرند. می گویند ذهنت به درد چهل سال پیش می خورد. حالا زمان تحول است.زمان آزادی...

هر چه برایشان از ادامه عهدی که بسته ایم می گویم ، پوسخند های تمسخر آمیز تحویلم می دهند. نمی دانم شاید واقعا چیزی تغییر کرده که من خبر ندارم...

ای آنان که زنده اید و نزد خدا روزی میخورید من دوست دارم به خط پایان برسم. من دوست دارم تا آخر بر سر عهد روزهای نوجوانی بمانم.

من کشان کشان می آیم.به پشت سر و رفقای جا مانده هم نگاه نمی کنم.

مقصدم تا شماست... مرا دریابید...

بازگشت همه مسئولان به سوی مردم است!!!...

(تصویر رئیس جمهور اسبق برزیل پس از پایان دوره ریاست جمهوری)

هر جامعه ای آن زمان به سامان میرسد که کارگزاران آن در کمال سلامت اقتصادی و ساده زیستی باشند.این تناقض هیچ گاه حل نخواهد شد که مسئولی دم از بالا رفتن تحمل مردم در سختی های اقتصادی بزند ، اما تعطیلات خود را در بهترین هتل های جزایر کیش و قشم و یا ویلا های کنار دریای خزر بگذراند. توده های ضعیف جامعه این دوگانگی را بر نمی تابند که مسئولین سیاسی هر نظامی در سختی ها تافته جدا بافته باشند. از اتفاق این مسئولین هستند که باید در سختی های اقتصادی الگو باشند و بیشترین سختی رابه خود دهند زیرا که وضع امروز حاصل اتخاذ تدابیر اشتباه آنهاست و نه مردم . این حقیقت را باید پذیرفت که هر چه ریشه های اعتقادی یک نظام قوی و پایه دار باشد اما در مصاف با آفت فساد و تبعیض اقتصادی بی شک سست خواهد شد. مسئولان نظام جمهوری اسلامی به این فکر فرو روند که آیا به طرزی عمل کرده اند که پس از پایان دوران مسئولیت هایشان بتوانند به راحتی در بین آحاد مردم  و نه طرفداران خاص و متعصب خود حضور یابند...