خواهیم رفت....

روزی بر خاک بغیع قدم خواهیم گذاشت که دیگر آل سعودی وجود نخواهد داشت.

روزی بر صحن قدس قدم قدم خواهیم گذاشت که دیگر اسرائیلی وجود نخواهد داشت.

از حالا تا بیست و پنج سال آینده فقط انتظار میکشیم و منتظر میمانیم.

جاده یک طرفه

راه ما با بعضی به اصطلاح دوستان قدیم همچون جاده ای یک طرفه شده. تخته گاز میروند ولی برگشتی برای تجدید دوستی ها در کار نیست...

و من هنوز انتهای جاده ی رفاقت تنها ایستاده ام و به سرنوشت خود فکر میکنم.

رفاقت

راه ما با بعضی به اصطلاح دوستان قدیم همچون جاده ای یک طرفه شده. تخته گاز میروند ولی برگشتی برای تجدید دوستی ها در کار نیست...

و من هنوز انتهای جاده ی رفاقت تنها ایستاده ام و به سرنوشت خود فکر میکنم.

جمود فکری

جمود فکری برخی افراد در سایه توهم دین عذاب آور است .آری جالب است بدانید خوارج زمان علی ع نیز از همین  طایفه منجمد المغز بودند. قبل از هر عکس العمل متعصبانه دینی و احساسی اول کمی فکر کنید و دین و عقل را هم زمان  با چاشنی شرایط سنجی زمان و مکان ، به زبان جاری و در عمل نمایان کنید.

خسته ایم...

خداوندا قیامتت را برپا کن تا ریشه ظلم خشکانیده شود.اگر تو هنوز هم از عصیان بندگانت خسته نشده ای ، ما عجیب خسته ایم....

مرحله ای که از آن پرتیم....

چند سال است که حضرت آقا واژه ی پیچ تاریخی را به کار برده اند.شاید آن روز که ایشان این موضوع را بیان می کردند نسل ما موضوع را عمیقا درک نمی کرد. ولی هر روز که می گذرد با پوست و گوشتمان این واقعیت را درک می کنیم . با بغض هایمان بعد شنیدن اخبار منطقه و جهان. با اشک هایمان برای مظلومان  و با استغاثه هایمان برای ظهور...

نسیم یمنی

صدای هل من ناصر ینصرنی را این روزها نسیم از سوی یمن با خود هدیه می آورد.آیا کسی هست که مرا یاری کند...

دو راهی

بارها و بارها در مسیر زندگی به دوراهی عشق و عقل برخواهیم خورد.

عقل به حفظ جان و سلامت آن فرمان می دهد و عشق بر فدای آن در راه آرمان و ارزش...

 و این دو ، راهی است تا انسان در حیرتکده دنیا گوهر وجودش را سیقل دهد...

متنفرم

از چفیه های تزئینی که فقط روی جالباسی ها جا خشک کرده اند...

از چفیه های اتو خورده بدون استفاده...

از چفیه های مناسبتی و تبلیغاتی...

از چفیه هایی که منافق  را در اندک مدتی انقلابی می کنند...

از چفیه هایی که سالی یک بار پنج آذر روی شونه ها مینشینند برای عکس یادگاری...

از چفیه هایی که صاحبانشان فقط بلدند عکس های جبهه را شرح دهند نه عرفان آن را...

از چفیه هایی که بعد از جنگ بازنشسته شدند...

از چفیه هایی که صاحبانشان آنها را با کت و شلوار عوض کردند...

از چفیه هایی که بوی تکبر و ریا می دهند...

از چفیه هایی که خاک نخورده و در معرکه ها نبوده اند...

متنفرم

هدیه الهی

زمانی خواهد گذشت که تازه خواهیم فهمید که چگونه در حق خود ظلم کرده و در زمره غافلین بوده ایم.

شب ،هنگام تضرع و دعاست و ما غافل از این زمان با برکت که همچون هدیه الهی برای انسان خطاکار قرار داده شده است...